Dag 5 24 januari 2018
24 februari 2018 - Puolanka, Finland
Vanmorgen bij wakker worden was het licht. Dan kan je eigenlijk pas echt zien waar je beland bent. Echt een hele.mooie omgeving en natuurlijk alles wit van de sneeuw.
Ik heb in ons huisje een heerlijke pot koffie gezet zodat we ook voor onderweg koffie bij ons hadden. Dus eerst een bak koffie en daarna gezamenlijk naar de ontbijtruimte.
Een goed verzorgt ontbijtbuffet met ei spek worstjes griesmeelpap en nog veel meer. Gertjan nam nog maar een bak koffie. Ja die smaakte natuurlijk niet na die lekkere pot versgemalen bonen.
Na het ontbijt hebben we alle spullen bij elkaar gepakt en zijn naar de ijsweg gereden.
Hier waren al enkele van ons aan het sleeen achter de eenden.
Tanguy en Remco bonden een touw tussen de twee bestel eenden en hielden een touwtrekken wedstrijd. Spijkerbanden versus winterbanden.
Je zou zeggen dat spijkerbanden op ijs zouden winnen Maar helaas gelijkspel. Ik heb na meerdere pogingen Shane met 2 anderen het touw vast gepakt en trokken zo de eend op spijkerbanden naar achteren.
Oke het spelen is afgelopen we gaan op pad.
We hebben vandaag een route van 430 km naar Posio. We gaan met 4 teams rijden.
Team Draakje, team 2cv4u, team Ducks of Hazard en wij.
Een hele mooie route met leuke stallen gladde weggetjes.
Na een tijd rijden geeft liane via het bakkie door dat we rechtsaf gaan slaan een wit weggetje op. Twee andere teams volgen. Gertjan zegt tegen mij. We wachten even met afslaan tot we zeker weten of we verder kunnen. Het gebeurt namelijk regelmatig dat een sneeuwschuiver maar tot het eerste huis sneeuwschuift en daarna weer omdraaid.
Wij horen niet over ons bakkie dat we moeten keren dus rijden het pad ook op. Achter ons draait er gelijk een kleine tractor het pad op. We rijden een klein heuveltje over en zien Draakje schuin aan de kant van de weg in de sneeuw liggen. Geen ongelukken gelukkig, er lag alleen een volgesneeuwde greppel. De tractor bestuurder was zo vriendelijk om Draakje uit de greppel te trekken. We konden weer verder. Achteloos reed inmiddels een sneeuwschuiver maar het pad was te smal om ons te passeren.
Na een paar kilometer gereden te hebben zagen we wat huisjes en een slagboom over de weg. De weg hield gewoon op de Tom Tom werkt alleen in sneeuw vrije tijden.
Dus alle vier op het erf van de woningen gekeerd en het stuk weer.terug gereden.
Weer op de goede weg
Na een kilometer of 100 kregen de Ducks of Hazard problemen met de auto. De dynamo had er geen zin meer in. Gelukkig is er altijd wel iemand met een reserve dynamo dus deze werd dan ook gelijk door de mannen verwisseld. Een prachtige plek voor zo'n reparatie. Helaas kwamen er geen rendieren kijken wat wij aan het doen waren. We waren eigenlijk onderweg naar de bevroren watervallen van Pudasjarvi maar omdat we al flink wat tijd kwijt waren aan reparaties en lostrekken hebben we besloten om die maar te skippen. Het zou immers al donker zijn als we daar aankwamen en dan een half uur door een donker bis lopen naar een donkere bevroren waterval die je niet kunt zien daar heb je niks aan.
Inmiddels waren de eerste teams bij het hotel aangekomen, het. Was er donker en verlaten.
Gertjan is dus maar gaan bellen en wat blijkt. Het hotel is gesloten in verband met waterschade. De eigenaresse had alleen even vergeten om dit ook aan ons door te geven. Ze had wel een ander hotel voor ons geregeld 20 km verderop. Wat een service!
Dus iedereen een ander adres in de navigatie. Nou het hotel was super. Aldus avond eten kregen we zalm. Heerlijk!
Ik heb in ons huisje een heerlijke pot koffie gezet zodat we ook voor onderweg koffie bij ons hadden. Dus eerst een bak koffie en daarna gezamenlijk naar de ontbijtruimte.
Een goed verzorgt ontbijtbuffet met ei spek worstjes griesmeelpap en nog veel meer. Gertjan nam nog maar een bak koffie. Ja die smaakte natuurlijk niet na die lekkere pot versgemalen bonen.
Na het ontbijt hebben we alle spullen bij elkaar gepakt en zijn naar de ijsweg gereden.
Hier waren al enkele van ons aan het sleeen achter de eenden.
Tanguy en Remco bonden een touw tussen de twee bestel eenden en hielden een touwtrekken wedstrijd. Spijkerbanden versus winterbanden.
Je zou zeggen dat spijkerbanden op ijs zouden winnen Maar helaas gelijkspel. Ik heb na meerdere pogingen Shane met 2 anderen het touw vast gepakt en trokken zo de eend op spijkerbanden naar achteren.
Oke het spelen is afgelopen we gaan op pad.
We hebben vandaag een route van 430 km naar Posio. We gaan met 4 teams rijden.
Team Draakje, team 2cv4u, team Ducks of Hazard en wij.
Een hele mooie route met leuke stallen gladde weggetjes.
Na een tijd rijden geeft liane via het bakkie door dat we rechtsaf gaan slaan een wit weggetje op. Twee andere teams volgen. Gertjan zegt tegen mij. We wachten even met afslaan tot we zeker weten of we verder kunnen. Het gebeurt namelijk regelmatig dat een sneeuwschuiver maar tot het eerste huis sneeuwschuift en daarna weer omdraaid.
Wij horen niet over ons bakkie dat we moeten keren dus rijden het pad ook op. Achter ons draait er gelijk een kleine tractor het pad op. We rijden een klein heuveltje over en zien Draakje schuin aan de kant van de weg in de sneeuw liggen. Geen ongelukken gelukkig, er lag alleen een volgesneeuwde greppel. De tractor bestuurder was zo vriendelijk om Draakje uit de greppel te trekken. We konden weer verder. Achteloos reed inmiddels een sneeuwschuiver maar het pad was te smal om ons te passeren.
Na een paar kilometer gereden te hebben zagen we wat huisjes en een slagboom over de weg. De weg hield gewoon op de Tom Tom werkt alleen in sneeuw vrije tijden.
Dus alle vier op het erf van de woningen gekeerd en het stuk weer.terug gereden.
Weer op de goede weg
Na een kilometer of 100 kregen de Ducks of Hazard problemen met de auto. De dynamo had er geen zin meer in. Gelukkig is er altijd wel iemand met een reserve dynamo dus deze werd dan ook gelijk door de mannen verwisseld. Een prachtige plek voor zo'n reparatie. Helaas kwamen er geen rendieren kijken wat wij aan het doen waren. We waren eigenlijk onderweg naar de bevroren watervallen van Pudasjarvi maar omdat we al flink wat tijd kwijt waren aan reparaties en lostrekken hebben we besloten om die maar te skippen. Het zou immers al donker zijn als we daar aankwamen en dan een half uur door een donker bis lopen naar een donkere bevroren waterval die je niet kunt zien daar heb je niks aan.
Inmiddels waren de eerste teams bij het hotel aangekomen, het. Was er donker en verlaten.
Gertjan is dus maar gaan bellen en wat blijkt. Het hotel is gesloten in verband met waterschade. De eigenaresse had alleen even vergeten om dit ook aan ons door te geven. Ze had wel een ander hotel voor ons geregeld 20 km verderop. Wat een service!
Dus iedereen een ander adres in de navigatie. Nou het hotel was super. Aldus avond eten kregen we zalm. Heerlijk!
